Przychodzę z recenzją „Opowieści terapeutycznych” Doroty Lubas- pedagoga specjalnego, pedagoga terapeuty, trenera i magistra resocjalizacji z wieloletnim doświadczeniem. Pozycja zawiera sześć krótkich opowiadań, w których bohaterami są zwierzęta, kolejno: miś, żółw, rekin, słoń, wąż i kot. Każde z nich posiada inny problem i przeżywa na łamach książki swoją odrębną historię.

Dorastanie to trudny okres w życiu każdego człowieka, w którym zachodzi bardzo wiele zmian, a w związku z tym, boryka się on z różnymi dylematami. Dojrzewanie jest etapem, kiedy młodzi ludzie zaczynają zauważać podobieństwa i różnice pomiędzy sobą, właśnie wtedy mogą dotkliwie poczuć swoją odmienność, co niekoniecznie zawsze pozytywnie wpłynie na ich poczucie własnej wartości i akceptację siebie.

Te tematy poruszane są właśnie w „Opowiadaniach terapeutycznych” Doroty Lubas, umiejscawiając w roli przeżywających rozterki zwierzęta, z którymi utożsamiać mogą się dzieci. Poznając przygody zwierzęcych bohaterów dzieci odkrywają lepsze rozwiązania trudnych sytuacji, niekiedy zachowania zwierząt skłaniają do rozmyślań o swoim postępowaniu czy sposobie myślenia. Każda z historii może być czytana osobno, co ułatwia sytuację, kiedy chcemy przepracować z dzieckiem jeden konkretny problem. Co więcej, jedno opowiadanie może mieć bardzo szerokie zastosowanie, ponieważ dopasować je można do co najmniej kilku zagadnień.

Autorka napisała opowiadania z myślą o młodszych nastolatkach w przedziale wiekowym 10-13 lat, ale myślę, że spokojnie mogą być narzędziem wykorzystywanym również z młodszymi dziećmi. Język z jakim mamy do czynienia jest prosty i przystępny, dlatego mniejsze dzieci nie powinny mieć problemu ze zrozumieniem oraz przyswojeniem treści. Każde opowiadanie opatrzone jest piękną kolorową grafiką, w stylu rysunku wykonanego farbami akwarelowymi. Dodatkowo, po każdej z opowieści znajdują się pytania pomocnicze, które można wykorzystać w oryginale lub modyfikować w zależności od potrzeb. Mogą być również drogowskazem i inspiracją do budowania własnych pytań stawianym nastolatkom. Uważam, że opowiadania świetnie sprawdzą się zarówno w zajęciach indywidualnych, jak i podczas warsztatów grupowych czy spotkań z klasą.

Nie ma chyba lepszej metody na rozpoczęcie rozmowy na trudny temat niż sięgnięcie po opowiadania czy bajki terapeutyczne. W swojej pracy często z nich korzystam i myślę, że nie tylko ja jestem zwolenniczką takiego bezpiecznego wprowadzenia, stanowiącego wstęp do poruszania trudniejszych obszarów.

„Opowieści terapeutyczne” to z pewnością wartościowa pozycja, którą warto posiadać jako terapeuta w swoich zbiorach do pracy z dziećmi i młodzieżą. Będą też pomocnym narzędziem dla rodziców nastolatków, dając inspirację do przeprowadzenia trudnych rozmów związanych z dojrzewaniem.

Pozycję można nabyć TUTAJ.